De rivier

Haldor lachte en schudde zijn hoofd. 'Geloof mij nou maar, Eydis, ik kan niet dansen, niet nuchter én niet met drank op. Mijn broer lachte mij vroeger altijd uit en dat doet hij nu nog steeds.' Hij stapte het water uit en begon zijn voeten te drogen in het gras, zodat hij zijn schoenen weer aan kon doen. 'Ik denk dat ik mijn broer zometeen maar eens moet gaan helpen met de voorbereidingen... Zie ik je vanavond?'

Eydis begon te lachen. 'Ik durf te wedden dat het wel meevalt, maar ja.' Als ze hem aan het dansen wilde krijgen, zou dat haar lukken ook. 'Ja, ik moet ook maar eens terug. Je ziet me vanavond.' verzekerde ze hem en liep eveneens het water uit. Ze droogde haar voeten met een sjaal die ze eerder in het gras had gelegd en trok haar laarzen weer aan. De ietwat natte sjaal sloeg ze om haar nek heen en zo liep ze terug richting het dorp.