Het feest

In en rondom het huis van de Earl. Er wordt een groot kampvuur gebouwd op het strand en op het grote plein worden offers aan de Goden gegeven. Er is natuurlijk muziek, drank en veel eten.

May was de laatste dagen in een buurdorp geweest, om samen met haar moeder naar een grote markt te gaan. Het dorp stond bekend om zijn markt en er waren altijd wel mensen die geïnteresseerd waren in de gewassen van haar familie. Ze had nog niet eens geweten dat de mannen weer terug waren uit Engeland, tot ze deze middag pas weer terug gekeerd was in Kattegat. Ze had Klint daardoor ook nog niet gezien en ze hoopte dat hij zich geen zorgen om haar maakte. Ze had namelijk geen andere familie en ze had maar aan enkele mensen verteld dat ze paar dagen weg zou zijn. De laatste uren voor het feest had ze genomen om haarzelf mooi te maken, wat hard nodig was na die dagen van reizen - ze zag er werkelijk niet uit! Maar ze had zichzelf lang gewassen en haar mooiste jurk aangedaan. Zo kwam ze samen met haar moeder aan op het feest en zocht ze onmiddellijk naar haar vriend.

Klint was samen met de rest van de mannen gisterenavond laat terug aangekomen in Kattegat. Hij had zijn huis leeg aangetroffen, maar hij wist zeker dat May ergens was met haar moeder. Ze was zo vaak met haar op pad, naar een markt in de buurt, of een bijeenkomst een paar dorpen verder op. Zorgen had hij zich niet gemaakt. Daarbij was het feest vanavond en het zou hem verbazen als ze er niet zou zijn: roddels gingen snel rond en ze had vast al opgevangen dat de mannen weer in Kattegat waren gearriveerd. Hij eens een goed bad had genomen en zijn strijders outfit omgewisseld voor iets chiquers. Zo liep hij richting het strand, waar hij hoopte zijn vriendin snel terug te zien.

Toen ze Klint nergens kon vinden in het huis van de Earl was ze op paar van zijn vrienden afgestapt, die haar vertelden dat hij richting het strand was gelopen. Snel haastte ze zich dan ook naar het strand toe, waar ze hem al snel vond. Hij stond met zijn rug naar haar gericht naast het grote kampvuur, dat later op de avond aangestoken zou worden. Met een brede glimlach en een kriebelende buik - ze hadden elkaar per slot van rekening paar maanden niet gezien! - liep ze op hem af. 'Dus, zo te zien hebben de Engelsen je niet te pakken gekregen?' glimlachte ze speels, terwijl ze bij hem ging staan en opgelucht haar armen om hem heen sloeg.

Klint keek op toen hij een bekende stem hoorde. 'May!' riep hij opgelucht en sloeg zijn armen stevig om haar heen. Zijn lippen vonden al snel en passioneel die van haar, waarna hij haar met een brede glimlach aankeek. 'Denk je nou echt dat ik me laat pakken door een stelletje van die Engelsen?' vroeg hij lachend en streek langs haar blonde haren. Het liefste zou hij haar nu meenemen naar hun huis, maar hij wist dat hij het niet kon maken om het feest te verlaten. Ze hadden iets te vieren, daarna konden ze het met z'n tweeën nog eens dunnetjes over doen. 'Ik heb je gemist, May..'

De hallen begonnen al aardig vol te lopen en het zou niet lang meer duren voor ze buiten het grote vuur zouden ontketenen en het feest echt kon beginnen. Luid lachend sloeg hij zijn armen om zijn vrouw heen en drukte een kus op haar wang. 'Ik weet het mijn liefste, nog even geduld.' Hij richtte zich weer tot een paar van zijn mannen en proostte zijn glas bier tegen dat van hen aan. 'Op onze volgende reis!'

Ylva stond in een hoekje van de hal toe te kijken naar alle mensen die er stonden. Haar vader had haar uitgenodigd om bij hem en zijn vrouw te komen zitten, maar ze had gezegd dat ze zich liever tussen het volk begaf. Ze had van haar vaders gezicht af kunnen lezen dat hij niet blij was met haar antwoord, maar hij had er verder geen commentaar op gegeven. Eerder die avond had haar moeder haar haren ingevlochten en hadden ze - zoals ze hadden afgesproken - de prachtigste bloemen erin verwerkt. Iedere keer als Ylva haar spiegelbeeld zag, begon ze te glimlachen. Ze had één van haar moeders oude jurken aan, een prachtige ijs blauwe jurk met geborduurde details erop.

Iver liep met een mok bier in zijn handen voor de hal langs. Binnen rook het al muf en de avond was nog maar net begonnen. Als ze het vuur zouden aansteken, zou het echte feest pas beginnen. Dan zouden ze de offers brengen aan Odin en de andere goden, om hen te bedanken voor hun goede reis. Iver kon niet anders dan toegeven dat hij graag weer terug wilde naar Engeland. Er was zoveel te zien, zoveel wat ze hier niet hadden. Ze spraken een andere taal, baden tot een andere god - er was zoveel te zien en ze hadden zo weinig van deze kennis benut. Het ging Eirik enkel en alleen maar om de buit - het goud - de schatten.

May wikkelde haar armen stevig om zijn nek heen en reageerde net zo liefdevol en passioneel op zijn kus. Toen ze zich van elkaar losmaakten, keek ze hem met dezelfde brede glimlach aan en streek ze zacht met haar vinger over zijn neus heen. Ze was zo opgelucht dat hij heelhuids thuis was gekomen. Haar vader was jaren geleden ook met een tocht meegegaan, om nieuw land te ontdekken, en hij had niet levend kunnen terugkeren. Daarom had haar moeder hun relatie in eerste instantie verboden, omdat ze bang was dat May hetzelfde zou overkomen als haar was overkomen, maar daar was nu gelukkig geen sprake meer van. 'Ik jou ook,' zei ze met een geknepen stem van emotie. Opnieuw vonden haar lippen de zijne en streelde ze zacht door zijn haren heen. 'Ik wil trouwens álle verhalen horen!' zei ze tussen de kussen door met een enthousiaste blik.

Elli stond met haar armen over elkaar heen te kijken naar de taferelen die zich afspeelden in de hal van Eirik. Ze was blij dat zoveel mensen heelhuids terug waren gekeerd en er was dan ook wel een reden voor dit feest. Zelf was ze niet zo'n uitbundig type, dus keek ze liever toe naar wat de mensen deden. Af en toe lachte ze mee met wat vrouwen, maar meestal hield ze zich afzijdig. Ze leefde een wat geïsoleerd leven in de gemeenschap van Kattegat, al kende ze wel iedereen en iedereen kende haar.

Zanna stond op het plein voor het huis van de Earl en was bezig met de voorbereiding van de offers. Zelf had ze een spierwitte jurk aangetrokken - dat droegen de vrouwen tijdens offeringen altijd - en waren er enkele tekens op haar armen geverfd. Het was gelukkig subtiel. Ondertussen zocht ze ook naar haar dochter, ex-man en ex-zwager Haldor. Ze had het altijd goed met hem kunnen vinden en hij gelukkig ook met Ylva. Ze had er trouwens vanavond prachtig uitgezien en het had haar niet verbaasd als alle blikken vanavond op haar gericht zouden zijn.

Klint moest lachen om haar enthousiasme. 'Alles op zijn tijd.' gniffelde hij en drukte zijn lippen kort - maar stevig - op haar voorhoofd, voordat hij haar los liet. Hij vulde een hoorn met bier uit het vat dat een einde verderop stond, en gaf deze aan haar. 'Laten we eerst vieren dat we weer terug zijn, de goden bedanken dat ze ons terug hebben laten keren naar Kattegat. De verhalen komen wel, ik weet zeker dat je na vanavond geen verhaal meer over Engeland aan kan horen.' Iedereen was zo enthousiast, iedereen wilde zijn versie van het verhaal vertellen: de een was nog heldhaftiger dan de andere.

Haldor zat een tikkeltje ongemakkelijk bij zijn broer en diens vrouw. Het voelde niet goed om niet bij zijn vrienden te zijn, maar hij had ook een bepaalde loyaliteit en broederschap tegenover zijn broer en die wilde hij sterk houden. Daardoor lachte hij geamuseerd mee met de grappen van Eirik en sprak hij ook zo nu en dan met zijn vrouw. Hij vond het jammer dat zijn nichtje weg was gegaan, anders had hij nog wel een leuk gesprek kunnen hebben. 'Het is een prachtig feest, Eirik,' glimlachte Haldor, 'nu al!'

May nam de hoorn aan en dronk er langzaam van, terwijl ze Klint bleef bekijken. Ze wilde niets van deze avond vergeten en al helemaal niet van de nacht die daarna zou komen. Nog steeds kon ze nauwelijks geloven dat hij er weer was en dat alle andere mannen er ook weer waren! 'Laten we dat inderdaad doen. Één van onze schapen is trouwens uitgekozen om geofferd te worden!' vervolgde ze met hetzelfde enthousiasme. Haar moeder kon er niet over ophouden: het was een hele eer als gewassen, kruiden of dieren werden uitgekozen en aan de Goden werden gegeven. Ze gaf de hoorn na enkele slokken weer aan Klint en gaf hem hierbij een kus. 'Laten we maar naar het feest gaan. Dan kan je al je mooie verhalen aan iedereen vertellen,' plaagde ze hem.

Frey zat aan kop van een lange tafel in het huis van de Earl en vertelde de meest mooie verhalen over de reis naar Engeland. Hij bespaarde geen enkel sappig detail en maakte alles ook net nog even wat mooier dan dat het was. Alle andere krijgers waren nu toch al te dronken om hem te verbeteren, dus maakte hij er mooi gebruik van. Terwijl hij zelf ook gulzig van zijn hoorn dronk, keek hij ondertussen ook rond door het huis. Het was goed om weer thuis te zijn.

Leida was bezig met het opbouwen van het kampvuur op het strand. Hij was al gigantisch groot, maar jammer genoeg waaide het en moesten ze er dus voor zorgen dat hij wel overeind zou blijven staan. Ondertussen keek ze zuchtend om haar heen en keek ze vooral naar de vrouwelijke krijgers. Het was nog steeds een droom van haar om ook mee te mogen. Want vechten kon ze, dat zeker, maar haar vader had een hoge positie in het dorp en verplichtte haar om in Kattegat te blijven. Stiekem dacht ze dat hij maar al te graag wilde dat hij de volgende vrouw van de Earl zou worden, mocht deze vrouw geen kinderen baren.

Eirik sloeg zijn hand op de rug van zijn broer en keek tevreden de hal rond. 'Dat is het zeker broertje, dat is het zeker!' lachte hij en legde de lege hoorn op een tafel neer. 'Kom op Haldor, ga genieten!' Zijn jongere broer was veel te stijf, hij moest zich eens laten gaan, genieten van het leven nu het nog kon. De volgende keer zou Odin wellicht niet zo gezind zijn en kwam hij wellicht niet eens in Engeland aan.

Aros had al snel een mooie vrouw in de menigte gevonden en haar meegenomen naar een hoek van het huis. Ze hing zo ongeveer aan zijn lippen, terwijl hij vertelde over zijn avonturen in Engeland en hij wist meteen al hoe deze avond zou eindigen. En na al die maanden had hij ook wel weer wat vrouwelijk schoon nodig, in elk geval wat andere vrouwen dan de prostituees in Engeland. In zijn ooghoeken zag hij ook een andere vrouw staan, helemaal in haar eentje, maar hij zag dat als een uitdaging voor later.

Ylva zag Frey vanuit haar ooghoeken aan de tafel zitten. Hij werd constant omringt door krijgers en jonge vrouwen die aan zijn lippen hingen. Ze wilde bij hen gaan zitten, maar omdat er al zoveel mensen waren, hield ze zich maar afzijdig. Pas toen het wat rustiger werd, durfde ze op hem af te lopen en liet ze zich op een stoel zakken. 'Hé.' Ylva was altijd wat bescheiden tegenover mensen uit het dorp, zeker tegenover mannen.

'Laten we dat dan maar doen.' lachte Klint en sloeg een arm om haar heen. Zo liep hij naar binnen toe, waar hij al snel een paar van zijn maten begroette. Hij lachte naar de mannen die richting hen floten, waarna hij zijn ogen rolde en May meenam naar één van de tafels, waar hij ging zitten. Er waren genoeg mensen die nieuwsgierig waren naar de avonturen die ze beleefd hadden, maar Klint wilde het liefste gewoon lekker bij zijn May zijn. 'Dus, is er nog iets gebeurd toen ik weg was in dit stille dorpje?'

Frey glimlachte naar de vrouwen naast hem en lachte ondertussen uitbundig mee met de andere krijgers, die ook aan de tafel zaten en de ene na de andere lekkernij opvraten. Toen er een aankondiging kwam dat er enkele spellen buiten gedaan zouden worden, stroomde de meeste mensen weg en kwam plotseling Ylva naast hem zitten. Met een brede lach begroette hij haar, maar zag ondertussen ook de Earl in zijn ooghoek. 'Hé! Hoe gaat het? Blij dat ik weer terug ben?' grijnsde hij.

Eydie stond met haar armen over elkaar toe te kijken naar Aros en de vrouwen die zich om hem heen hadden verzameld. 'Had je niet genoeg aan al die vrouwen in Engeland?' plaagde ze hem en liep langs hem heen naar buiten toe. Er waren wat mensen bezig met wat spellen die wel vaker gedaan werden op feesten als deze, iets waar Eydis niet erg vaak aan mee deed: ze vond het amuserend om te kijken naar de mannen die ladderzat probeerde te winnen.

May liep met Klint mee naar binnen en zag al snel zijn vrienden staan. Toen ze begonnen te fluiten, begon ze te blozen en keek ze Klint met dezelfde lachende blik aan. Zijn vrienden bedoelden het goed en ze was al blij genoeg dat ze weer thuis waren met zijn allen. Eenmaal aan het tafeltje schoof ze tegen hem aan en dacht ze na over de laatste paar maanden. 'De Earls uit de buurdorpen zijn langs geweest. Ze leken het niet leuk te vinden dat jullie naar Engeland zijn getrokken, zonder hun te betrekken. Ik denk dat ze bang zijn dat Eirik bevriend raakt met de Engelsen en dat we hun dorpen gaan aanvallen.' Ze tekende figuurtjes op zijn hand en keek hem ondertussen bedenkelijk aan. 'En verder is er eigenlijk niets spannends gebeurd. Er is wel even gevreesd dat het tot een gevecht zou uitlopen.'

Ylva knikte en moest zacht lachen. 'Ik ben blij dat er zoveel mannen heelhuids terug zijn gekomen.' verzekerde ze hem en volgde zijn blik naar haar vader. Iedereen keek altijd naar haar vader als het om haar ging: alsof ze zelf niet kon beslissen met wie ze om wilde gaan! 'Met mij gaat het goed, zoals altijd. Er gebeurd toch niets hier in Kattegat.'

Aros keek op, toen Eydis tegen hem begon te praten, en keek met een geamuseerde blik toe hoe ze weg liep. Hij beloofde de vrouwen dat hij terug zou komen en volgde vervolgens de krijgster naar buiten toe. 'Ik kan me nog herinneren dat jij erg heilig bent geweest tijdens deze reis. Waarom neem jij het er niet eens van vanavond?' zei hij, toen hij eenmaal naast haar stond op het plein. Zijn hand gleed over haar heup en grijnzend bekeek hij haar van top tot teen. 'Maar als je zo blijft kijken, dan komt geen enkele man op je af.'