Het feest

Frey haalde zijn schouders op en stopte zijn handen in zijn zakken. 'Het nieuws was niet niets. Ik vind je reactie nog heel erg mild.' Geruststellend legde hij zijn hand op haar schouder en nam hij haar ondertussen mee naar het plein. 'Ja, de liederen waren Engels. We verstaan er allemaal niets van. Alleen Eirik, Haldor en paar andere vooraanstaande mannen kunnen het redelijk spreken. Ze hebben veel met Engelse kooplieden en edelen moeten spreken tijdens de reis.'

May kroop nog wat beter onder zijn mantel en bestudeerde zijn gezicht tijdens zijn woorden. Ze zag zijn conflicterende gevoelens en had meteen spijt van haar woorden. Alhoewel... Ze hadden elkaar gezworen eerlijk tegen elkaar te zijn en ze wilde dat hij wist dat ze er over nadacht. En dat ze graag kinderen zou willen hebben. 'We hebben het er een andere keer over,' stemde ze met een klein glimlachje in, waarna ze met haar hand over zijn wang streelde. Zijn gezicht stond helemaal strak. 'Denk er maar niet meer over na, Klint. Het is een gedachte voor later, ik had het nu ook niet moeten uitspreken.' Ze keerde zich naar de offers toe, toen deze begonnen, en legde stiekem haar hand op haar buik, toen de godin Freya werd genoemd.

Zanna wachtte tot Eirik uitgesproken was en begon daarna met enkele anderen aan de offers. Het was de bedoeling dat zij de kommen onder de kelen hield van de dieren, waarna de slachters de dieren open sneden. Al snel zat haar hele witte jurk onder het bloed en proefde ze zelfs de ijzeren smaak in haar mond. Toen ze enkele kommen vol met bloed had, ging ze langs de mensen lopen en smeerde ze het bloed op hun gezicht. Tegelijkertijd sprak ze enkele gebeden uit naar de Goden. Natuurlijk kregen de Earl en zijn vrouw meer tijd en bad ze vooral aan de godin Freya. Ze wist dat het er belachelijk uit zag, dat uitgesproken zíj bad aan Freya dat haar ex-man een zoon zou krijgen.

Leida keek naar het gezicht van Eydis en moest lachen. Ze herkende die blik. 'Ik weet dat je het onzin vindt, maar het kan nooit kwaad om op te letten,' glimlachte ze, waarna ze over haar vriendin haar schouder wreef. Daarna draaide ze zich om naar de offers en bad ze in haar hoofd aan Freya. Ze stond niet enkel voor vruchtbaarheid, maar ook voor de liefde. Vanuit haar ooghoeken hield ze Eydis in de gaten, terwijl ook hun gezichten werden besprenkeld met bloed.

Het verbaasde haar nog steeds wat haar vader en oom allemaal konden. Ze waren zo wereldwijs, ze spraken allerlei talen, ze wou dat zij dat ooit eens van hen zou leren. Ondertussen waren de offers begonnen. Toen haar moeder langs kwam lopen met de schaal vol bloed, doopte ze er twee vingers in en liet ze deze langs de linkerkant van haar gezicht naar beneden glijden. De twee strepen vormde een soort van halve maan op haar gezicht.

Eirik was de eerste die zijn vingers in het geitenbloed doopte en over het midden van zijn gezicht een dikke streep naar beneden trok. Verschillende delen van het gezicht, stonden voor verschillende gebeden. Het midden stond voor Odin, de linkerkant van je gezicht voor Freya en de rechterkant voor Thor. Zo waren er nog allerlei andere combinaties voor de andere goden. Niet alleen trok hij een streep in het midden, maar ook aan de linkerkant van zijn gezicht, om te beden tot de godin van de vruchtbaarheid.

Zuchtend rolde Eydis met haar ogen, toen ze toch maar meeliep en toe keek hoe de offers uit werden gevoerd. Een streep bloed in het midden van haar gezicht getrokken door haar vingers, maar zelf sprak ze geen gebeden uit. Ze had nooit tot de goden gebeden en ze leefde nog steeds, waarom zou ze daar ook maar enige verandering in brengen?

Frey liet zijn gezicht door Zanna beschilderen, nadat hij zijn gebeden had doorgegeven. Uiteraard werden er grote strepen op zijn gezicht gezet, die stonden voor moed, krijgslust en kracht. Hij vond deze manier van gebeden altijd vreselijk: ondanks dat hij goed tegen bloed kon, vond hij het verschrikkelijk om de smaak van het bloed van die beesten in zijn mond te hebben. 'Nou, hebben we dit gelukkig ook weer gehad,' grinnikte hij tegen Ylva, waarna hij ook naar de andere mensen keek die de bloedsmeren op hun gezicht kregen.

Leida lachte om te koppigheid van haar vriendin en liet ook een streep over het midden van haar gezicht werd getrokken. Daarnaast werden nog wat tekens op haar gezicht geverfd, maar ze kon natuurlijk niet zien wat het precies was. 'Als je wilt, dan kan je het er zo weer van af wassen,' knipoogde Leida plagerig. De offers duurden gelukkig nooit al te lang. Zometeen zou het feest alweer verder gaan en het was alom bekend dat het er dan nog veel heftiger aan toe ging dan voor de offers. Het was alsof de gebeden de mensen meer hoogmoed gaf.

Haldor glimlachte vriendelijk naar Zanna en liet zijn gezicht beschilderen. Hij had dit zo vaak doorgemaakt dat hij allang wist wat er op zijn gezicht zou staan. Het kwam weleens voor dat hij ook mee hielp met de offers, maar hij had het al een tijdje niet meer gedaan. Zelf wist hij ook veel van de Goden af en alle manieren om enigszins met hen te kunnen communiceren. Maar sinds zijn geloof minder was geworden, probeerde hij ook minder met zulke dingen te maken te hebben. Hij bekeek hoe ook Elli's gezicht beschilderd werd en luisterde daarna naar de woorden dat het feest weer verder kon gaan.

May had haar vingers in het bakje met bloed gedrukt, maar twijfelde welke tekens ze zou zetten. Uiteindelijk zette ze een streep op de linkerkant van haar gezicht, omdat de meeste vrouwen dat eigenlijk standaard deden. Ze deed het eigenlijk ook altijd, maar ze wilde niet dat Klint zou denken dat ze het deed om hem uit te dagen of te dwingen om kinderen te nemen. Daarnaast zette ze nog wat meer tekens en gaf ze het bakje met bloed aan haar vriend. Nadat ze haar vingers had afgeveegd aan haar jurk, sloeg ze haar arm weer om Klint heen en glimlachte ze. 'Zullen we het er zometeen van af wassen? Ik weet nog wel dat we het er een keer te lang op hadden laten zitten en dat we daarna nog de hele nacht naar dat bloed stonken,' lachte ze.

Aros had besloten om toch maar terug te gaan naar de offers. Enerzijds omdat zijn partner van de avond de offers niet durfde te missen en anderzijds omdat hij het eigenlijk ook niet wou missen. De wraak van Goden was hard en hij had het al vaak meegemaakt dat ongelovige mannen pijnlijk in de strijd stierven. Of nog erger, dat ze thuis moesten sterven zonder enige strijd. Hij trok een dikke streep bloed over zijn gezicht heen en proefde het dikke bloed op zijn lippen. Hij likte het eraf en grijnsde naar zijn vrouwelijke partner, die hij een kus op haar lippen gaf.

Toen Zanna alle dorpsbewoners langs was gegaan, liet ze de rest van het bloed over haar jurk stromen en sprak ze met geheven armen de laatste gebeden uit. Daarna spreidde ze haar armen naar de mensen en wenste ze nog een fijne avond met veel drank en voedsel. De dieren zouden zo snel mogelijk geslacht worden en klaargemaakt, zodat ze die avond nog opgegeten konden worden. Toen iedereen weer weg liep, veegde ze zuchtend haar vieze handen af aan haar jurk en deed ze snel haar mantel om. Ze had het ijskoud gekregen door de gebeden en haar natte jurk.

Elli voelde hoe haar gezicht werd beschilderd met het bloed van de geiten die zojuist waren geslacht. Ze had de geur altijd misselijkmakend gevonden en het was altijd zo'n gedoe om het van je gezicht af te krijgen. Het was de traditie om het de hele avond te laten zitten, maar Elli vond meestal een manier om eerder weg te glippen en het eraf te wassen. Toch zou ze het vanavond laten zitten, als ze de hele avond onder de mensen zou zijn, wilde ze niet dat mensen gingen denken dat ze niet in de goden geloofde. Kort glimlachte ze naar Haldor en keek op toen iedereen weer wegliep richting de kapvuren en de hal. 'En toen?' lachte ze zachtjes en keek hem vragend aan.

Ylva knikte bij de woorden van Frey. 'Je hebt me nu wel erg nieuwsgierig gemaakt naar al die liederen uit Engeland - en natuurlijk ook naar de andere verhalen.' Ze hoopte dat hij nog even tijd met haar door wilde brengen, al snapte ze het ook als hij liever bij zijn vrienden ging zitten. Ze wikkelde een stuk van haar vlecht om haar vinger en wachtte af wat hij zou doen.

Klint zette drie strepen langs zijn gezicht en keek hoe May hetzelfde deed. Met een glimlachte kuste hij haar zachtjes toen Zanna voorbij hen was en knikte. 'Laten we dat maar doen, ik kan me herinneren dat die avond niet goed afliep.' Ondanks dat hij een krijger was, hield hij niet van de geur van bloed en zeker niet in zijn eigen huis, laat staan in zijn bed. 'En laten we daarna gaan, ik heb wel weer genoeg gezien van dit feest. Van jou daarentegen...' Hij glimlachte breed en kuste haar nogmaals.

Er werd een halve maan aan de linkerkant van haar gezicht getrokken, terwijl op de rechterkant van haar gezicht drie horizontale strepen kwamen te staan. Het was ieder jaar hetzelfde, maar dat vond ze ook geen probleem. Sommige mensen zaten helemaal onder de tekens waar ze de betekenis niet eens vanaf wilde weten. 'Laten we weer gaan, ik wil die zooi niet langer op mijn gezicht hebben.' Ze werd op één of andere manier altijd nukkig van de offers.

Ook op Iver's gezicht werden de strepen gezet en al snel liep hij terug richting het kampvuur waar hij eerder had gestaan. De hoorn die hij in zijn handen had, werd al snel weer gevuld met vier en lachend dronk hij het op. Op dit soort avonden kon hij zich altijd goed vermaken. Het was leuk om iedereen te zien in zo'n euforische staat en het liet hem zelf ook wat ontspannen.

Haldor glimlachte verlegen bij haar vraag en haalde zijn schouders op. Hij wilde eigenlijk zo snel mogelijk het bloed van zijn gezicht wassen, maar hij wist niet hoe Elli daarover dacht. 'Ik denk dat ik eerst het bloed eraf ga wassen... Ga je mee of zal ik daarna weer terug komen?' Hij veegde met zijn vinger een druppel bloed weg die over haar gezicht richting haar mondhoek gleed en veegde het af aan zijn mantel, die zij nog steeds om had. 'Sorry, ik kan niet zo goed tegen die geur...' probeerde hij uit te leggen, zodat ze niet zou denken dat hij niets om de Goden gaf.

'Nou, ik denk dat iedereen wel terug zal gaan naar het kampvuur, dus daar kan je wel naar mijn liederen gaan luisteren?' lachte hij. De meeste mensen zouden daar vast wel naartoe gaan, zodat ze konden drinken zonder dat de hele gemeenschap mee keek. En natuurlijk kwamen altijd alle gezellig mensen daar naartoe. Daarbij had hij zoveel gruwelijkheden in Engeland moeten zien - waar hij met Ylva liever niet over sprak - dat hij het met drank die avond allemaal wilde vergeten.

Met een glimlach kuste ze hem terug en gleed ze zacht met haar hand door zijn haren heen. De kus proefde naar ijzer, maar het deerde haar niet. De geur zou snel genoeg weg zijn en daarna konden ze eindelijk naar hun huis toe, hun huis met hun eigen geur, voedsel en bed. 'Dat klinkt als een perfect plan,' stemde ze met glunderende ogen in, waarna ze hem aan zijn hand mee trok het dorp in. 'We kunnen ons schoon maken bij de put naast ons huis.' Daar zou het rustiger zijn en konden ze snel naar hun huis toe. Ze was inmiddels alweer gaan bibberen en ze verlangde dus naar de warmte van haar dekens en het lichaam van Klint.

Leida moest opnieuw lachen om het nukkige hoofd van Eydis en gebaarde dus al snel naar de zee. 'Laten we het er snel vanaf wassen en dan naar het kampvuur gaan. Ik vrees dat het weer met het uur gaat afnemen,' voorspelde ze, terwijl ze naar de lucht keek. Al snel trok ze dus Eydis mee en liepen ze via het kampvuur naar de zee toe. Onderweg zag ze Iver staan en haar ogen bleven enkele seconden op hem hangen. Nog voordat die rare gevoelens voor Eydis waren ontstaan, had ze heel lang een oogje gehad op Iver. Ze kon eigenlijk niet ontkennen dat dat nog steeds het geval was.

'Oh, gelukkig ben ik niet de enige die er zo over denkt.' giechelde ze opgelucht en liep richting het water om het bloed van haar gezicht te boenen met een punt van haar jurk. De ijzeren geur van bloed had ze altijd misselijkmakend gevonden. 'Dus.. hoe staan de zaken ervoor nu jullie terug zijn? Nog verdere reizen op de planning staan?' vroeg ze enigszins nieuwsgierig en sloeg de mantel iets steviger om zichzelf heen. Bij het water was het altijd een stuk ijziger dan verderop in het dorp.

'Ja, ja dat lijkt me een goed idee.' zei ze met een glimlach en liep achter hem aan richting het kampvuur, waar de meeste mensen zich alweer hadden verzameld. De drank vloeide alweer rijkelijk en ze zag al een paar dronken mannen vrolijk op en neer dansen op de muziek die een paar mensen verderop maakte met hun instrumenten. Het verbaasde haar nog steeds hoeveel mensen er eigenlijk in Kattegat woonde. Pas bij dit soort evenementen, als iedereen bijeen kwam, zag je iedereen.

'Laten we dat water bewaren voor drinkwater, we boenen het er wel af bij de zee.' Het water uit de put gebruikte ze voor meerdere dingen, maar hij wilde het niet onnodig vervuilen. Het water was goed te drinken, nadat het uitgekookt was natuurlijk. 'Kom hier.' Hij trok zijn mantel uit en sloeg die om May heen, terwijl hij haar meenam naar de zee, om de bloedstrepen van hun gezicht af te boenen.