Het feest

Haldor boende ook stevig het bloed van zijn gezicht af en droogde daarna zijn gezicht met de kraag van zijn shirt af. Als antwoord op haar vraag haalde hij zijn schouders op en keek hij naar de zee. Er was nog zoveel om te verkennen, nog zoveel land waar ze niets vanaf wisten. 'Ik denk dat Eirik snel zal beslissen wat we gaan doen: of we de komende tijd hier blijven, of dat we weer vertrekken. Persoonlijk denk ik dat we nog wel een tijdje hier blijven, gezien de zwangerschap...' Hij legde zijn hand op haar rug en begeleidde haar weg van de zee. Het was hier veel te koud om te lang blijven staan.

Frey liep naar het kampvuur toe en zakte eenmaal daar in het zand neer. Al snel kreeg hij een kruik met drank aangereikt en dronk hij er gulzig van. 'Wil je ook?' vroeg hij aan Ylva, terwijl hij haar vragend aan keek en de kruik al bijna overhandigde. Eigenlijk voelde hij zich veel te moe om de nacht door te halen, maar de energie van de andere krijgers pepte hem op, om toch te blijven. Morgen lagen ze waarschijnlijk de hele dag in bed, de meeste ook nog eens met een partner erbij. Zuchtend leunde hij op zijn ellebogen en staarde hij naar de lucht.

May nam de mantel dankbaar aan en sloeg deze stevig om haar heen, terwijl ze hem naar de zee volgde. Eenmaal bij de zee knielde ze in het zand en liet ze het zeewater in haar handen lopen, om daarna haar gezicht ermee schoon te maken. Toen ze zelf klaar was, maakte ze ook Klints gezicht schoon en drukte ze vervolgens nogmaals een kus op zijn lippen. 'Kom, dan gaan we,' zei ze glunderend, terwijl ze hem mee nam het strand af en door het dorp heen. Ze kon niet wachten om hem eindelijk weer eens voor haar zelf te hebben. Eenmaal in hun huis stak ze snel een vuur aan en keek ze Klint glimlachend aan. Het was enkele maanden geleden voor het laatst geweest dat ze samen in hun huis hadden gestaan en ze wist niet goed wat ze moest doen. Ze waren nog nooit zo lang uit elkaar geweest.